Al op 7 september 1892 werd officieus de « Diamantclub van Antwerpen » gesticht.
Het was een groep van diamantairs die een sterk gestructureerde handelsvereniging oprichtte met een juridische basis. De leden werden verplicht om een huisreglement na te leven.
In 1893 werden de statuten van de Naamloze Maatschappij Diamantclub van Antwerpen vastgelegd, met 161 aandeelhouders en 393 stichtende leden.
De Maatschappij benoemde, naast een raad van beheer, ook een raad die belast werd met het opstellen van een gedragscode. Zij hield ook toezicht op de naleving ervan. Na het ongelooflijke succes hiervan nam de Diamantclub in 1907 het initiatief om een Internationale Federatie van Diamantbeurzen op te richten, met leden in onder andere London, Parijs en Amsterdam.
De Diamantclub zelf is meer dan een lokaal waar de aankoop en verkoop van diamant plaatsvindt. Zij staat voor een aantal morele waarden, binnen een sfeer van veiligheid en vertrouwen. Zij is ook de ontmoetingsplaats voor de leden onderling en voor persoonlijke contacten met buitenlandse bezoekers.
De Diamantclub met haar bestuurders ziet er ook op toe dat haar leden bewust blijven van het feit dat de diamantclub als boegbeeld haar enorme prestige met waardigheid en trots blijft behouden.
In 1927 werd er een Algemene Verzoening- en Scheidsrechterraad opgericht. De Diamantclub behandelde de geschillen tussen de leden van de diamantbeurzen onderling.
De beroepsernst en de mercantiele geest van de Antwerpse diamantair stond, en staat nog steeds, zeer hoog aangeschreven. Daarom blijft men van over de hele wereld naar Antwerpen komen en zolang de Diamantclub van Antwerpen bestaat en zichzelf blijft, zal dit zeker niet veranderen.
